Christian Broodman, Fergil Hesterman en Michiel Vervoort zwommen gister het Nederlands Kampioenschap Marathonzwemmen. Van Stavoren zwommen zij 22km naar Medemblik. Waar alle 3 vorig jaar moesten opgeven, haalden dit jaar alle drie onze zwemmers de finish in deze titanenstrijd tegen de golven. Ze kregen de vraag gesteld: Wat was jullie ervaring op de IJsselmeeroversteek?
Christian – 6 uur 59 minuten en 32 seconden
Gisteren voor de vierde maal gestart om het IJsselmeer, van Stavoren naar Medemblik, solo over te zwemmen. In het begin waren de golven en deining te vergelijken met vorig jaar, waarbij de ervaring van vorig jaar door mijn hoofd schoot. Daarnaast was de temperatuur niet zoals aangekondigd 18,9 graden, maar 16,6 aan het begin. Ik heb niet snel last van een ‘fris’ gevoel maar dat had ik nu dus even wel :-).
Na anderhalf uur kreeg ik last van mijn linker bovenarm, maar na een pijnstiller bleef dat redelijk onder controle. Daarna leek ook geleidelijk de golven wat minder te worden. Om na ongeveer 4,5 uur zwemmen weer toe te nemen. Gelukkig werden de golven weer minder vlak voor de kust en werd het water langzaam warmer richting de 19 graden. Heel bijzonder was het voor me om vlak voor de finish in de haven te zwemmen langs het lichtschip Texel waar mijn vader op heeft gewerkt.
Aangekomen na een kleine zeven uur werden we zoals gebruikelijk door het Korps Mariniers uit het water gehesen om daarna onder een verdiende warme douche gezet te worden.
Fergil – 5 uur 38 minuten en 31 seconden
Na vier jaar niet gezwommen te hebben (oké vorig jaar na drie uur de strijd moeten staken), had ik maar één doel en dat was de overkant halen. Het maakte me niet uit hoelang ik er over zou doen en als hoeveelste ik zou aantikken, als ik maar zou aantikken. Hierdoor ging ik heel ontspannen van start en dit heb ik de hele race vol kunnen houden. Waar ik uit eerdere ervaring weet dat er altijd wel een moment is dat je er helemaal doorheen zit, heb ik dat dit jaar niet ervaren. En als kers op de taart een derde plaats weten te veroveren.
Michiel – 7 uur 5 minuten en 47 seconden
Nadat ik verleden jaar moest opgeven. Heb ik voor mezelf goed nagedacht hoe ik het wel kon gaan halen. Daarbij praat je met andere zwemmers (Fergil en Christian) en met Ben (hoofdtrainer). Uiteindelijk bewust gekozen om minder wedstrijd kilometers te maken tijdens het seizoen en me meer op de duurtrainingen te richten. De laatste tips van kwamen van Fergil (golven? Nee, gewoon proberen te genieten…) en Christian (de eerste 10 km kom je wel door, daarna begint het pas…). Wat dat betreft klopt het wat ze zeiden. De eerste 11 km gingen goed en door de golven voelt het soms ook een beetje als spelen in het water (dat maakt het minder saai). Toch was het deel van 11 km tot 16 km voor mij mentaal het zwaarst. De golven bleven komen, de wind draaide en nam verder toe. Dan is fijn om vanaf de boot voldoende support te hebben van mijn begeleider (Jeroen Meissen) en de schippers (Carrie en Ron). Maar uiteindelijk is het toch weer heel simpel, bij iedere slag kom je dichterbij en dan haal je vanzelf de finish. Het derde kwart was voor mij mentaal dus het zwaarste stuk. Als je eenmaal de torens van Medemblik in het vizier krijgt dan geeft dat toch weer vertrouwen, maar dan wordt het fysiek echt heel zwaar. Het finishen is zo mooi, dat is namelijk niet één moment! Vanaf 500m voor de haven zie je de mensen staan. Als je de havenmond bereikt hoor je de aanmoedigingen. Als je langs de laatste schepen zwemt zie je het finishponton. Ik hoorde de aanmoedigingen vanaf de kade en draaide me nog even om naar de boot (d’Helios) om het moment alvast te vieren. Dat is het moment dat je beseft dat je echt gaat aantikken! Toen ik mijn hand op de hout legde voelde ik uitputting, pijn en blijdschap allemaal tegelijk. Eenmaal onder de douche besef je dat jijzelf dan wel de fysieke arbeid heb geleverd, maar de mensen daaromheen vooraf, tijdens en na afloop zo belangrijk zijn voor een zo’n mooie ervaring. Ik ben blij dat ik na verleden jaar nog een keer heb doorgezet en ik heb veel respect voor de andere Ytjes Fergil en Christian, die de IJsselmeeroversteek nu voor de derde keer hebben volbracht.
